29 stycznia zmarł bp Stanisław Padewski. Przez dziewięć lat pełnił funkcję gwardiana Klasztoru Braci Mniejszych Kapucynów w Rozwadowie. Zmarł w wieku 84 lat.
Biskup Stanisław Padewski urodził się 18 września 1932 r. w Hucie Nowej. 1 grudnia 1945 r. został wraz z rodziną przesiedlony z terenów Rzeczypospolitej włączonych do ZSRR do Nowego Miasteczka k. Nowej Soli. Swoją edukację rozpoczął jeszcze w rodzinnej miejscowości, jednak ze względu na tzw. „repatriację” i przymus osiedlenia się na „ziemiach odzyskanych”, szkołę podstawową ukończył w Nowym Miasteczku. W późniejszych latach kształcił się w Liceum Pedagogicznym oraz w Liceum Ogólnokształcącym w Nowej Soli.
27 sierpnia 1949 r. rozpoczął nowicjat w klasztorze kapucynów w Sędziszowie Małopolskim. W Zakonie przyjął imię Wenanty. 28 sierpnia 1950 r. złożył pierwszą profesję zakonną. Dnia 19 września 1953 roku złożył profesję wieczystą, a 24 lutego 1957 r. przyjął z rąk biskupa Stanisława Rosponda święcenia kapłańskie.
W latach 1970 – 1973 pełnił funkcję gwardiana klasztoru krakowskiego oraz spowiednika Sióstr Bernardynek i Sióstr Służebniczek. Po zakończeniu kadencji gwardiańskiej trafił do Rozwadowa i pełnił funkcje wikarego domu i katechety, a od 1976 r. przez 9 lat sprawował urząd gwardiana i proboszcza tamtejszego klasztoru i parafii. W tym samym czasie Kapituła Prowincjalna powierzyła mu funkcję Wikariusza Prowincjalnego, która została podtrzymana przez dwie kolejne kadencje.
W 1988 r. wyjechał do posługi katolikom w zachodniej części ZSRR, na terenie Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Gdy odbył wielką posługę pasterską na wschodzie 1 lipca 2012 r. powrócił do Polski i został skierowany do klasztoru w Sędziszowie Małopolskim.
Zmarł 29 stycznia 2017 roku, w swojej celi zakonnej w klasztorze sędziszowskim.