Nazwa Drezno bezpośrednio wywodzi się od nazwy osady Drezdno, założonej przez Słowian połabskich. Według językoznawców pochodzi od słowiańskiego słowa „drezga” i oznacza „drzazgę”. Jednak „Drežd’ane” oznacza osadę ludzi mieszkających w lesie bądź „leśnych ludzi". Podaje się również inne znaczenie, wywodzące nazwę od starołużyckiego Drežďany, oznaczającego „mieszkańców mokradeł”. Dzisiaj Drezno jest jednym z najważniejszych ośrodków kulturalnych i historycznych Saksonii. Zachwyca bogactwem architektury i wyjątkową atmosferą, która przyciąga zwiedzających z całego świata. W centrum Drezna znajduje się późnobarokowy kompleks architektoniczny Zwinger, który uznawany jest za jeden z najbardziej znaczących budowli późnego baroku w Europie. Nazwa „Zwinger” pochodzi od położenia kompleksu, na obszarze, który niegdyś znajdował się pomiędzy zewnętrznymi i wewnętrznymi murami obronnymi (niem. zwischen – „pomiędzy”). To niewątpliwie  najbardziej znane miejsce w tym mieście. Został wzniesiony w latach 1710-1728 na polecenie elektora Saksonii i króla Polski Augusta II Mocnego, który pragnął uczynić z Drezna centrum kultury i sztuki na miarę Paryża i Luwru. Zwinger pierwotnie miał pełnić funkcję ogrodu oranżeryjnego, gdyż król August uwielbiał egzotyczne rośliny. Z czasem jego rola uległa zmianie i stał się jednym z najważniejszych miejsc wystawienniczych w Europie. W efekcie powstała przepiękna, grupa budowli, pokazująca zwiedzającym to co najciekawsze – zbiory sztuki. Powstały: galeria malarstwa, zbrojownia, galeria porcelany, muzeum zoologiczne, czy salon matematyczno-fizyczny. Odbywały się tam również przyjęcia         i bale. Kompleks składa się z kilku pawilonów i galerii otaczających dziedziniec, który niegdyś służył do organizacji różnego rodzaju festiwali i wydarzeń dworskich, między innymi wesela, syna Augusta II Mocnego, królewicza Augusta III i Marii Józefy Habsburżanki. Centralnym punktem Zwinger jest Pawilon Glockenspiel (salon matematyczno-fizyczny), który jest ozdobiony zestawem dzwonów z miśnieńskiej porcelany. Każdego dnia, o określonych godzinach można usłyszeć ich melodię, która dodaje temu miejscu wyjątkowego charakteru. Obowiązkowym punktem zwiedzania jest Galeria Obrazów Starych Mistrzów. Znajdują się tam dzieła takich artystów jak Rafael, Tycjan, Rembrandt czy Vermeer. To jedno z najważniejszych muzeów w Europie, które gromadzi arcydzieła malarstwa renesansowego i barokowego. Jej ozdobą jest słynna „Madonna Sykstyńska” Rafaela Santi, ale zobaczymy tu wiele innych sławnych dzieł sztuki. Warto zwrócić uwagę na słynną „Ledę z łabędziem” Rubensa. Artysta wzorował się na obrazie Michała Anioła. Sporą reprezentację posiada też rodzina Cranachów, z mniej znanymi obrazami jak np. „Herkules i Pigmeje” Łukasza Cranacha Młodszego. Ciekawostką jest dzieło „Zwiastowanie i narodzenie” Francesco del Cossy z tajemniczym ślimakiem umieszczonym u dołu obrazu. Najwyższe piętro zajmuje zbiór rzeźb (do 1800 roku). Jeśli nie chcemy kupować biletów wstępu, możemy zdecydować się na spacer po pałacowym dziedzińcu i tarasach. Obecnie prowadzona jest renowacja zieleni, ale z tarasów można podziwiać widoki na cały zespół Zwinger, przyglądnąć się szczegółom architektonicznym i rzeźbom zdobiącym ten wspaniały obiekt. Na wprost widać Bramę Koronną (Kronentor), której szczyt zdobi kartusz z herbem Polski, symboli Polski zresztą dopatrzymy się w wielu miejscach Drezna, bo swoje związki z Polską dynastia Wettynów podkreślała bardzo wyraźnie. Skrzydło, które brama rozdziela na dwie części, nazywa się Langalerie, po jego lewej stronie znajduje się Pawilon Porcelanowy, a po prawej Salon Matematyczno-Fizyczny. Prawą pierzeję kompleksu zamyka łukowata Bogengalerie i Pawilon Francuski gdzie organizowane są koncerty muzyki poważnej, a za samym pawilonem umieszczono barokową fontannę „Łaźnia Nimf”. Po przeciwnej stronie zobaczymy Pawilon Francuski. Niegdyś pałac przylegał do murów miejskich i był okolony fosą. Jej pozostałość to zbiornik wodny nazywany Zwingegraben, przez który przerzucono most wiodący do Bramy koronnej. Kolejnym przystankiem zdecydowanie powinno być Muzeum Nowych Mistrzów: współczesna twarz Drezna. Gemäldegalerie Neue Meister mieści się w Albertinum, historycznym budynku położonym nad Łabą. Muzeum to jest domem dla kolekcji dzieł sztuki powstałych od czasów romantyzmu aż po współczesność. W zbiorach tego muzeum znajdują się prace takich artystów jak Caspar David Friedrich, Max Liebermann, Otto Dix, Ernst Ludwig Kirchner czy Georg Baselitz. Muzeum oferuje szerokie spektrum stylów i nurtów artystycznych, od malarstwa romantycznego, przez impresjonizm, ekspresjonizm, aż po dzieła sztuki współczesnej. Albertinum, w którym znajduje się Muzeum Nowych Mistrzów, samo w sobie jest architektoniczną perełką. Budynek został zbudowany w latach 80. XIX wieku, a po zniszczeniach z II wojny światowej, przeszedł gruntowną renowację, zakończoną w 2010 roku. W efekcie powstało miejsce, które łączy stare i nowe style, będąc jednocześnie siedzibą dla imponującej kolekcji rzeźby. Odzwierciedleniem związku tego miasta z „nową” sztuką jest Pasaż Kunsthof, grupa zrewitalizowanych podwórek zachwyca oryginalnością poszczególnych dziedzińców. Na elewacjach możemy oglądać interpretację artystów, takich tematów jak: żywioły, światło, zwierzęta, mityczne stworzenia i metamorfozy. Drezno, z jego wspaniałym kompleksem Zwingera, Muzeum Nowych Mistrzów, romantycznymi mostami, okazałą starówką, ale też nowym miastem jest jednym z najciekawszych europejskich miast na mapie dziedzictwa kulturowego. Drezno jest miastem, które łączy w sobie bogactwo historycznej architektury z nowoczesną sztuką. Oferuje wspaniały przekrój doznań i zdecydowanie dostarcza inspiracji na długo po opuszczeniu tego niezwykłego miasta. Nasi Augustowie, trzeba to przyznać, świetnie się spisali.