Pierwszym miejscem pracy młodego podporucznika była jednostka drogowo-mostowa w Nisku. Służył tu przez 4 lata, przechodząc kolejne stanowiska służbowe: od dowódcy plutonu, poprzez dowódcę plutonu szkolnego, do dowódcy kompanii. W 1968 roku Jerzy Ratajczak, jako dobrze zapowiadający się oficer, skierowany został na studia do Akademii Sztabu Generalnego w Rembertowie, którą pomyślnie ukończył w 1972 roku. Wtedy, już w randze kapitana, ponownie wrócił do ukochanego Niska, tym razem jednak na stanowisko starszego pomocnika ds. operacyjnych. Po zaledwie pół roku został szefem sztabu niżańskiego pułku. W tym też czasie kierował budową trasy szybkiego ruchu Warszawa – Częstochowa, na jej częstochowskim odcinku. Po oddaniu drogi do użytku otrzymał awans na majora. W 1978 roku mjr Jerzy Ratajczak objął stanowisko pomocnika szefa oddziału operacyjnego wojsk kolejowo-drogowych w Modlinie. Tam służył do 1983 roku. Kończył pracę jako szef tego oddziału. Z Modlina Jerzy Ratajczak trafił wprost do Wojewódzkiego Inspektoratu Obrony Cywilnej w Tarnobrzegu. 1 czerwca 1998 roku, po 15 latach pracy w inspektoracie, w tym 13 lat jako jego szef, zakończył swoją wojskową karierą w randze pułkownika. Za wzorową służbę zawodową i społeczną został odznaczony m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Złotym Medalem za zasługi dla obronności kraju, Złotym Medalem za zasługi dla Obrony Cywilnej, zasłużony dla województwa tarnobrzeskiego. Jerzy Ratajczak zawsze podkreślał, że jego kariera wojskowa nie potoczyłaby się tak udanie, gdyby nie wyrozumiałość żony oraz dwóch córek, które akceptowały jego nieobecność w domu. Na pytanie, czy zostałby żołnierzem – gdyby ponownie miał wybierać drogę zawodowej kariery – odpowiadał, że tak. Uroczystości pogrzebowe śp. Jerzego Ratajczaka odbędą się w kaplicy cmentarnej w Nisku (Barce), 9 lutego o godz. 13. Rodzina i grono przyjaciół