W 38. rocznicę śmierci Zbigniewa Tokarczyka, pod poświęconą mu tablicą znajdującą się obok jego domu na os. Ozet, w imieniu samorządu miasta Stalowej Woli przewodniczący Rady Miejskiej Stanisław Sobieraj oraz radny Rady Miejskiej Lucjan Małek złożyli kwiaty. Zapalili również znicz na grobie Zbigniewa Tokarczyka.
W chwili śmierci Zbigniew Tokarczyk miał 31 lat. Zdaniem rodziny został zamordowany przez Służbę Bezpieczeństwa, jako działacz „Solidarności”.
Zbigniew Tokarczyk urodził się w 1953 roku Kraśniku. Mieszkał w Stalowej Woli. Był pracownikiem Elektrowni Stalowa Wola, działaczem Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” oraz Regionu Ziemia Sandomierska i Konfederacji Polski Niepodległej w Stalowej Woli. 13 grudnia 1981 roku internowany w Załężu, zwolniony 29 kwietnia 1982 roku. Po powrocie z więzienia włączył się w pracę na rzecz NSZZ „Solidarność” na terenie Elektrowni i Stalowej Woli. Za swą postawę i działalność był szykanowany przez milicję i SB. Zbigniew Tokarczyk został zamordowany przez SB w nocy z 23 na 24 lutego 1984 roku przed swoim domem w Stalowej Woli przy ulicy Energetyków, podczas powrotu z delegacji służbowej do Poznania. Sekcja wykazała urazy wątroby i płuc oraz ślady ciosów. Przeprowadzone śledztwo szybko zostało umorzone, nie udało się ustalić morderców.
Po latach, kiedy wszczęto na nowo dochodzenie w sprawie wykrycia sprawców zamordowania Zbigniewa Tokarczyka, Prokuratura w Lublinie umorzyła śledztwo w sprawie tajemniczej śmierci. IPN w prowadzonym w tej sprawie dochodzeniu ustalił, że inwigilacją Elektrowni Stalowa Wola zajmowało się w tamtych czasach 13 funkcjonariuszy SB i 15 tajnych agentów – pracowników elektrowni. Zbigniew Tokarczyk spoczywa na cmentarzu komunalnym w Stalowej Woli, natomiast przy bloku, w miejscu gdzie zostało znalezione jego ciało, znajduje się tablica pamiątkowa. W 2011 roku Zbigniew Tokarczyk został pośmiertnie odznaczony przez prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.