Na nagrobku podporucznika Stanisława Rosowskiego na cmentarzu parafialnym w Pniowie w gminie Radomyśl nad Sanem, 1 listopada 2021 r. zawisła tabliczka o treści: Grób weterana walk o wolność i niepodległość Polski.
To efekt starań jego kuzyna, Marka Czajki, który od lat pielęgnuje pamięć o wuju. U góry tabliczki jest biało-czerwona szarfa z orłem w koronie, a u dołu napis: Instytut Pamięci Narodowej.
Życiorys Stanisława Rosowskiego
Urodzony w nieodległym od Pniowa Orzechowie, 21 września 1900 r., pod zaborem austriackim, był Stanisław Rosowski żołnierzem trzech wojen: dwóch światowych i polsko-bolszewickiej. W kwietniu 1918 r. wcielono go do 24. Pułku Artylerii CK amii Austro-Węgier. Walczył na froncie włoskim. W czasie wojny polsko-bolszewickiej Stanisław był żołnierzem 12. Pułku Artylerii Polowej, uczestniczył w tzw. wyprawie kijowskiej, został tu poważnie ranny w szyję, wskutek wybuchu granatu. 16 kwietnia 1921 r. odznaczono go Krzyżem Walecznych. W październiku otrzymał awans na plutonowego. Z końcem 1922 r. zakończył służbę wojskową i wrócił do rodzinnego Orzechowa. W 1926 r. wyemigrował za chlebem do dalekiej Argentyny, by w 1942 r. zgłosić się na ochotnika i wrócić do ogarniętej wojenną pożogą Europy. Był tu żołnierzem legendarnej 1. Dywizji Pancernej generała Maczka. W listopadzie 1947 r. Stanisław Rosowski wrócił do Polski. Był tu szykanowany przez komunistyczny aparat represji. Zmarł w Gdańsku, 10 września 1965 r. Pochowano go na cmentarzu parafialnym w Pniowie.
Komentarze