W niedzielę, 17 stycznia, w parafii Trójcy Przenajświętszej w Stalowej Woli, odbyło się uroczyste wprowadzenie relikwii św. Rity z Cascii. Patronka rodzin, pośredniczka w sprawach beznadziejnych, orędowniczka rodziców oczekujących potomstwa, osób chorych i przeżywających trudności jest teraz jeszcze bliżej obecna z parafianami.
Relikwie św. Rity wprowadził augustianin ojciec Beniamin Kuczała. Wewnątrz relikwiarza znajduje się cząstka materiału z habitu św. Rity, która stanowi doczesną pozostałość a jednocześnie pamiątkę. Relikwie zostały umieszczone u stóp figury św. Rity.
Wierni modlą się o wstawiennictwo Świętej w sprawach trudnych i wydających się nie mieć wyjścia. Jest jedną z najpopularniejszych świętych Kościoła. Wiele świadectw dowodzi, że za jej przyczyną doświadcza się mnóstwo Bożych łask.
– Módlcie się do świętej Rity, pamiętając o naszym powołaniu, o tym do czego wezwał nas Bóg. Warto pamiętać że nie wzięliśmy się na ziemi z przypadku, ze pochodzimy z miłości Bożej. Tak samo jak Święta Rita. Warto ją prosić żeby wyjednała nam dar wspólnego zbawienia, żebyśmy kiedyś stanęli przed Chrystusem wspólnie i zobaczyli w nim sędziego, który jest naszym przyjacielem, jednocześnie adwokatem, obrońcą, sędzią który odnowi w nas to co jest dobre. Obyśmy za wstawiennictwem świętej Rity kiedyś stanęli przed Panem, jako naszym Bogiem i przyjacielem – mówił ojciec Beniamin Kuczała.
Św. Rita (1381-1457) urodziła się we Włoszech w prowincji Cascia. Życie miała niezwykle trudne. Już jako młoda dziewczyna poczuła powołanie do wstąpienia na drogę życia zakonnego, lecz w wieku czternastu lat posłuszna naleganiom rodziców wyszła za młodego mężczyznę, który miał niespokojną naturę. Mąż okazał się człowiekiem gwałtownym i rozpustnym. Jednak Rita znosiła to z pokorą, łagodząc swym postępowaniem grubiańskie cechy jego charakteru. Przeżyła z nim w małżeństwie 18 lat, urodziła dwóch synów, którzy niestety wdali się w ojca. Jej mąż został zamordowany, a synowie zmarli z powodu zarazy.
Rita prowadziła głębokie życie duchowe. Po śmierci męża i synów wstąpiła do klasztoru augustianek, gdzie w odosobnieniu wiodła pobożne życie zakonne. Bóg obdarzył ją stygmatami Męki Pańskiej, które nosiła przez ostatnie 15 lat życia. Była to rana ciernia na czole, z której wypływała krew i ropa wydając nieprzyjemny zapach.
Po śmierci jej ciało nie uległo rozkładowi, ale zaczęło pachnieć różami. Dlatego 22 maja błogosławi się róże ku czci św. Rity, aby jej czciciele umieli naśladować świętą w jej zjednoczeniu z męką i zmartwychwstaniem Chrystusa.
